Στον Θ.Τ.
Συγχώρα με φίλε
Ας με συγχωρήσουν οι ιδέες σου
Ας με συγχωρήσουν οι σκέψεις σου
Ερχεται και πάλι ο καιρός του μπαλτά
Όλα κόκκινα τα βλέπω πάλι
«Κοσμοδιόρθωση» ουρλιάξαν τα αλουμίνια
«Η ώρα του μπαλτά» απαντάει το ατσάλι
Δεν θα είναι άδεια ούτε τα δικά μας χέρια
Ως πρόβατα επί σφαγήν, όχι άλλο
Με κατάρες, όχι άλλο
Γυρίζοντας το μάγουλο, όχι άλλο
Να μας κρεμάσουν στα τσιγκέλια
Όχι άλλο
Ας μην χαθούμε μέσα στον ύπνο
Νυχτώνει στην Καπέλα Σιστίνα, φίλε
Το τέλος της εικόνας
Όλα κόκκινα τα βλέπω πάλι
3 σχόλια:
...Και είναι τόσο μεγάλος αυτός ο θόλος της Capella Sistina...
Όσο ο ουρανός που στεγάζει τον κόσμο.
Ξέρεις πόσο θάρρος και γνώθι σ'αυτόνο χρειάζεται για να ζητήσεις συγχώρεση...?
Και ακόμα παραπάνω όταν η ώρα του μπαλτά πλησιάζει...?
Δεν έπρεπε να διαβάσω βραδυάτικα αυτήν σου την ανάρτηση...
Καλό σου Ξημέρωμα.
Καλό ξημέρωμα για όλους μας!
Δημοσίευση σχολίου